Linda Derboven
Tijdens wandelingen krijgen Biebel en Dotje een camera om de nek gehangen die elke minuut een foto trekt. Zo zie ik dat de hondjes in een totaal andere wereld leven dan wij. Met een schofthoogte van minder dan 50 cm zien Biebel en Dotje hun omgeving vanuit een ander perspectief. Ook hun zintuigen verschillen duchtig van de onze.
Een hond is een neusdier. Hij ruikt een miljoen keer beter dan een mens. Al die geuren die op je afkomen, het lijkt mij overweldigend! Als een hond gaat wandelen leest hij al snuffelend sms’jes, de laatste roddels of misschien zelfs liefdesbrieven die zijn voorgangers in de vorm van geurboodschappen hebben achtergelaten.
En dan het gehoor: honden kunnen geluiden vier keer verder opvangen dan mensen. Door de beweeglijke oorschelpen kan een hond een geluid driedimensionaal lokaliseren. Bovendien kunnen ze hun oren afzonderlijk van elkaar bewegen om nog meer informatie te verzamelen.
Het oog van de hond heeft maar twee verschillende types kegeltjes, die op groen of op blauw licht reageren, in tegenstelling tot de mens, die over drie verschillende types beschikt, die op rood, groen en blauw licht reageren. Een hond ziet bijgevolg geen rood en ervaart rode dingen als (donker)groen. Een rode bal in het gras is voor een hond dus lastig om te zien.
De hond heeft dankzij de zijdelingse inplanting van zijn ogen wel een breder gezichtsveld dan de mens, maar hij ziet niet zo gedetailleerd als wij. Honden zijn veel beter in het waarnemen van beweging.
Per sessie trekken Biebel of Dotje 40 foto’s. Daaruit selecteer ik telkens enkele foto’s en breng die samen in een digitale collage. Het eindresultaat is mijn voorstelling van hun leefwereld.